Blog: Waarom je de status quo moet uitdagen met positieve vragen

Positieve vragen zijn een kant-en-klare bron van positieve kracht. Het enige dat je hoeft te doen, is de juiste vragen stellen en een rijkdom aan informatie, ideeën, kennis en wijsheid ontvouwen zich.

“Positieve vragen zijn hartveroverende transporteurs voor empowerment.”

Positieve vragen ontsluiten plezierige emoties die belangrijk zijn voor goede prestaties op het werk. Denk aan acceptatie, werkplezier, vertrouwen en moed. Positieve vragen stellen, is een van de krachtigste tools voor leidinggevenden om het potentieel van mensen mee te helpen onthullen. Het zijn hartveroverende transporteurs voor empowerment, voor het bevorderen van moed én voor het leidinggeven aan prestaties die ertoe doen.  

De richting waarin een team zich beweegt, wordt bepaald door de vragen die men zichzelf stelt. Uitmuntende resultaten komen vaak voort uit uitmuntende vragen. Positieve vragen zetten aan tot positieve verandering.

Wat kun je met positieve vragen?

Met positieve vragen kunnen we vastzittende patronen en denkbeelden doorbreken en nieuwe ideeën bedenken. De status-quo wordt hiermee uitgedaagd. Positieve vragen leiden tot actie en resultaat. De focus ligt niet bij wat er misging of mis kan gaan, maar bij datgene dat goed gaat en waar je graag meer van wilt hebben als team.

Positieve vragen zijn vaak ‘ongebruikelijke’ vragen, verrassend van aard. Ze raken niet alleen het hoofd, maar ook iets diepers. Vragen die buiten de gebaande paden treden en tot doel hebben oude paden achter te laten en nieuwe in te slaan. Ze zorgen voor een shift in denken en doen of perspectiefwisseling. Een goede, positieve vraag kan een team over haar eigen beperkingen heen tillen en de (eigen) verwachtingen overtreffen. Een goede vraag raakt de harten van de mensen en nodigt als vanzelf uit om mee te bewegen in de richting van de gezamenlijke, gewenste toekomst.

Ontsnappen aan negatieve vragen en vergiftigende gewoontes

Negatieve vragen kunnen alle hoop vermorzelen en ons vasthouden in vergiftigende gewoontes. Negatieve vragen – en vaak impliciet bestraffende opmerkingen – gesteld door de leidinggevende kunnen ook als rem fungeren op persoonlijke groei: ‘Hoe kon je nu zo’n fout maken?’ ‘Het kan toch niet zo zijn, dat…?’

Kritiek – ook verpakt in een vraag – leidt direct tot negatieve emoties. Het deel van ons brein dat helpt bij het vinden van creatieve oplossingen wordt meteen minder doorbloed. Hierdoor verliest dit deel (de prefrontale cortex) zijn toegevoegde waarde voor ons gedrag. Wat overblijft, is een dominante olifant in ons brein – ons limbisch brein, onze emotionele machine – die ons als het ware gijzelt. Resultaat: defensief of ontwijkend gedrag. Paradoxaal genoeg is dat nu juist niet het effect dat de vragensteller had beoogd met zijn ‘uitdagende’ vraag.