Blog: Onderschat niet de verantwoordelijkheid van werkgevers voor Millennials!

Geschreven door: Manou van Eerten

Zojuist verscheen mijn artikel in de nieuwsbrieven van Personeelsnet en de NVP! Lees hier het hele artikel.

Het televisieprogramma Buitenhof zette de situatie van Millennials onlangs op een rijtje. Millennials (geboren tussen 1980 en 2000) zijn de eerste generatie die het minder goed hebben dan hun ouders:

1 Ze komen op de arbeidsmarkt met een gemiddelde studieschuld van € 24.000, doordat ze zelf hun studie betalen.
2 Een derde krijgt flexibele arbeidscontracten aangeboden.
3 Door deze tijdelijke arbeidscontracten, geringere opbouw van eigen vermogen en studieschuld is het moeilijk om op de huidige huizenmarkt een eigen huis te kopen.

Je zou dus denken dat als een Millennial eenmaal een baan heeft, hij deze graag behoudt. Het tegendeel is echter waar. In mijn coachpraktijk tref ik veel ‘Dolende Dertigers’ die tobben met loopbaanvragen (ruim 72% van de hoogopgeleiden, Wijnants 2008). Ze vragen zich regelmatig af wat ze ècht willen. Populair gezegd kampen ze met het Dertigersdilemma. Hiervoor bestaat een aantal verklaringen:

1 Hun geloof in de maakbaarheid van het eigen geluk


Millennials zijn opgegroeid met het idee dat ze hun eigen geluk kunnen creëren. Hun ouders hebben hen gestimuleerd om hun hart te volgen en te doen waar ze gelukkig van worden. Hen werd vaak verteld dat ze alles konden krijgen als ze dat willen. Onze consumptiemaatschappij zorgt daar vaak ook voor en een medium als Facebook vertoont dat beeld. Iedereen toont zich gelukkig en heeft het voor elkaar.

Millennials geloven daarom in de maakbaarheid van hun eigen geluk. Waar andere generaties simpelweg een baan zochten om de kosten voor het gezin te dragen en ze tevreden waren als dat lukte, is de Millennial pas tevreden als hij gelukkig wordt door zijn werk. Dat roept vragen op, want wat is geluk?

2 De illusie een superheld of prinses te zijn


Daarbij werden Millennials vaak liefkozend ‘prinses’ door hun ouders genoemd en verkleedden ze zich in bijbehorende prinsessenjurk of pak van een superheld. Daardoor ga je als jongeling al snel geloven dat je uniek en bijzonder bent. Dat zeggen ouders ook. Dat wordt versterkt doordat er voor iedereen een prijs is bij competities en voor elk schoolrapport.

Ook de verliezers krijgen een prijs. Daardoor is er, geheel buiten de schuld van de Millenial om, nog een wereld te winnen wanneer de Millennial de arbeidsmarkt betreedt. De werkgever kan simpelweg zeggen dat geleverd werk onvoldoende is en dat het beter moet, als dat het geval is. Dat levert een dikke deuk in het zelfvertrouwen op, en dat gaat niet zelden ten koste van het eerder genoemde werkgeluk.

3 Een flinke portie ongeduld


Deze generatie moet tot slot dealen met de gewenning van directe behoeftebevrediging. Doordat alles meteen verkrijgbaar is via internet en kanalen als Netflix, je hoeft niet meer een week te wachten op de volgende aflevering, zijn ze ongeduldig geworden.

Ook hebben ze door gebruik van de smartphone en social media toegang tot de hele wereld. Diepgaande sociale vaardigheden zijn daar niet voor nodig. Dankzij bijvoorbeeld Tinder heb je met een swipe naar rechts al een date met iemand!

Waar is de app voor geduld?


Het enige waar geen app voor is, is arbeidsvreugde en zinvolle relaties. Dat ontwikkel je ook niet in een maand of een jaar. Dat vergt immers ongemak, doorploeteren en geduld. Daarom gun ik deze generatie geduld.

Geduld om een vruchtbare arbeidsrelatie op te bouwen ‘Ik werk hier al zes maanden en niemand luistert naar mij!’. Geduld om werkvreugde te ervaren ‘Deze keer wil ik ergens lang blijven werken, een jaar als het lukt’. En geduld om te ontdekken dat je nog maar aan het begin van je loopbaan staat en je gerust een paar keer van koers kan veranderen ‘Wat ik nu ga kiezen, bepaalt de rest van mijn leven!’.

Hoe de werkgever het levensgeluk kan vergroten


Er is al veel geschreven over hoe je Millennials kan behouden als werkgever. Wie daarop googlet, stuit op tips over het stellen van duidelijke kaders en structuur en ruimte voor persoonlijke ontwikkeling. Dat zal zeker helpen, maar misschien wel belangrijker is het bijbrengen van de voldoening van hard werken, het opbouwen van zinvolle relaties en het bestendigen van lange termijn vriendschappen.

Een onderdeel daarvan is, het leren omgaan met een smartphone en social media (Compernolle 2014). Dat is de verantwoordelijkheid die we moeten nemen voor deze fantastische, idealistische en enthousiaste generatie! Simpelweg omdat het hen eerder niet is geleerd.

Dit artikel is nu ook in het Engels beschikbaar.